Het was 16 januari en het vliegtuig vertrok om 10.30 vanaf Schiphol naar San Francisco, Amerika here we come!

Dit is zo’n reis die bij velen op een verlanglijstje staat, zo ook bij mij en mijn man Will. Het komt er vaak niet van, je hebt het te druk met werken, huisdieren die je niet zo lang kunt missen of het zorgen voor je familie/ vrienden die ziek zijn is een prioriteit. Dit moment in ons leven voelde goed, dus we stippelde een reis uit die ons door de Westen van Amerika leidde.

San Francisco

Het verschil in tijd is 9 uur vroeger dan in Nederland. We landde in de middag Amerikaanse klok, dus was het voor ons gevoel nog steeds dezelfde dag.

We verbleven in het Holiday Inn Golden Gateway , dat een fantastische view gaf over de stad vanaf onze hotelkamer. Om de hoek van het tijdelijk verblijf was een Whole Foods Market gevestigd, wat een verrassing! Bij deze winkelketen kun je urenlang kijken en je winkelmandje vullen met allerlei lekkere gezonde (nieuwe) produkten die bovendien voor het grootste deel biologisch zijn. Hier verkochten ze de allerlekkerste pizza die ik ooit gegeten heb.. Het was een vegetarische pizza met truffelolie bedekte bodem en een overload aan groenten zoals artisjoke, broccoli, champignons, rode ui en venkel.

Een straatje verderop hebben we ook erg leuke eettentjes gespot. Eentje daarvan sprak mij het meeste aan, Spinnerie die ook veel vegetarische opties had. Ik bestelde de gerookte tofu met gegrilde groenten, quinoa salade, boeren- en wittekoolsalade en knoflookaardappeltjes. Will at vis met ook een lading groenten.

San Francisco is een erg leuke stad. Er zijn veel bijzondere bezienwaardigheden zoals de Golden Gate Bridge, Fishermans’s Wharf, Chinatown, de beroemde trams en Alcatraz. Deze hebben we uiteraard allemaal bezocht. Op de eerste zonnige dag zijn we met de bus naar de Golden Gate Bridge gereden. Wat is dat gaaf als je de beroemde brug voor het eerst te zien krijgt. De rode kleur stak mooi af in het zonlicht. Natuurlijk hebben we ook een flink stuk over de brug gewandeld, magisch!

De volgende dag hebben we naar Chinatown bezocht en s’ middags naar Fischerman’s Wharf gereden. Een oude zeeliedenbuurt die verandert is is een gezellige bezienswaardigheid. Pier 39 staat bekend als de plaats waar grote groepen zeeleeuwen te zien zijn, deze liggen heerlijk te zonnen als het mooi weer is. Vanuit deze plek vertrekken ook de boten naar Alcatraz, het eiland dat van 1934 tot 1963 in gebruik was als zwaar beveiligde gevangenis. Hier zijn Will en ik vroeg in de ochtend op een regenachtige dag met de boot heen gevaren, het bezoek was erg indrukwekkend, je voelde de ‘kou’.

De vijfde dag vertrokken we met onze huurauto richting Monterey. Een klein maar erg leuk dorpje die erg hippe eetgelegenheden had. Zo liep ik een Juicebar binnen en aten we heerlijk bij The Poke Lab. In deze straat moet je zijn geweest als foodie.

Het regende en waaide flink de volgende dag, de golven waren huizenhoog aan zee. Dat gaf spectaculaire beelden, maar het was wel opletten. We reden de Pacific Highway richting onze bestemming voor 4 dagen. Na een lange autorit kwamen we vroeg in de avond in Los Angeles aan.

Los Angeles

Los Angeles, al heel lang een wens van mij om deze stad te verkennen.

Ik had een appartement met keuken geboekt voor de komende dagen op Venice Beach. Na een goede nachtrust liepen we met onze paraplu, want het regende nog steeds naar The Butchers Daughter, een hippe vegetarische ontbijt en lunchplek. Will bestelde boekweitpannenkoeken met ahornsiroop en kokosroom en ik een groene ontbijtsmoothie met vers kokosvlees, boerenkool, ananas en andere gezonde toevoegingen. Zo lekker allemaal en best grote porties. In deze straat (Abbot Kinney Blvd) is het een feest voor voedselliefhebbers die graag bewust en lekker willen eten. Verderop was er ook op zondagochtend een Farmers Market waar we een kijkje namen en sappige aardbeien kochten. Diezelfde dag zijn we Venice Beach afgestruind. Vlakbij ons appartement zat ook Muscle Beach, de open-air fitness plek die bekend is door o.a Arnold Schwarzenegger, die hier destijds regelmatig trainde.

De volgende dag reden we naar Hollywood Boulevard, door Beverly Hills en Rodeo Drive. De must-see things van Los Angeles. Het was nog steeds regenachtig maar dat mocht de pret niet drukken. Op het trottoir van de Hollywood Walk of Fame schitteren de sterren van de bekende mensen die we allemaal kennen uit de film- muziek- theater- en televisiewereld.

Later in de middag gingen we naar één van de grootste Whole Foods Market die er is in Los Angeles. Hier heb ik zo van genoten en urenlang gesnuffeld. Mijn man echter, die had het wat sneller gezien allemaal. We besloten om samen te koken in ons gezellige appartementje op Venice beach en namen verse groente en fruit mee, glutenvrije pasta en een chocolate brownie toetje.

De dag erna gaan we terug om vervolgens de Hollywood Sign hiking te gaan doen. Een wandeling die leidde naar de spectaculaire letters die veelal van ons kennen uit films, social media of studie. Dit is ook weer een te gekke dag in LA en zo de moeite waard om deze wandeling te hebben gemaakt. Gelukkig scheen de zon en konden we eindelijk genieten van de warmte.

We besloten de laatste dag naar Santa Monica pier te lopen, maar kwamen er achter door een formulier dat onder de deur geschoven was, dat we die dag zouden uitchecken. Huh, had ik me dan zo vergist. Ja dus, deze vakantie was ik zo ‘los aan het laten’ dat ik niet meer wist wat voor een dag het was. Oke, snel de koffers inpakken, uitchecken, tanken en op naar Death valley.

Death Valley

De autorit naar Death Valley was fijn, we hebben zo genoten van de rust en het landschap. Je had bijna het gevoel dat er verder niemand op dit stukje wereld was, zo stil. Onderweg reden we langs piepkleine dorpjes met een tankstation en een supermarkt. Hier hadden ze de vers gezette koffie met hazelnotenmelk. Met een vullende reep van Cliffbar konden we er weer even tegen.

Net ten zuiden van het Furnace Creek Visitor Center splitst de weg zich in tweeën. Linksaf ga je via de CA-190 naar het plaatsje Death Valley Junction, rechtsaf ga je via de Badwater Road naar het plaatsje Shoshone. We volgen eerst de Badwater Road. Death Valley is de heetste, droogste en laagste plek van heel Noord-Amerika. De extreme hitte van Death Valley is vooral voelbaar in Badwater; deze zoutvlakte ligt 85,5 meter onder zeeniveau, en is daarmee het laagste punt van het hele westelijke halfrond.

Rond de klok van zes kwamen we aan bij onze bestemming van de komende nacht. Het vakantiepark The Furnace Creek  is een van de plekken in Death Valley waar je kunt overnachten.

Next destination, Las Vegas!

Las Vegas

Van de ultieme rust in Death Valley naar de gekte van Las Vegas. Eigenlijk hadden we deze stad over willen slaan, maar omdat we toch naar The Grand Canyon gingen, lag dit op onze route.

Dit keer waren we wat vroeger in de middag aangekomen. Onze auto werd keurig voor ons in de parkeergarage gereden door de Valet Parking. Zo waren we binnen een kwartier ingecheckt en ondertussen al helemaal tureluurs van het gerinkel van de geluiden en lichten van het casino, dat meteen bij het binnenkomen aan je wordt gepresenteerd. Even later vinden we weer wat rust op onze hotelkamer @Stratosphere. Langs dit hotel staat de hoogste vrijstaande toren in Las Vegas.

We gingen toch de boel maar eens verkennen, want we waren nu toch hier. De wandeling ging via de Las Vegas Strip. Je keek je ogen uit want overal gebeurde iets langs je heen. Na een bezoek van een aantal grote hotel- casino’s hadden we een goede indruk van Las Vegas.

Natuurlijk kan je hier ook gezond eten, maar je moet wel even kijken. We zagen een bordje hangen bij een eettentje aan de Strip met een vegaburger, daar zijn we gaan eten. Gelukkig hadden ze ook nog quinoasalade, die erg lekker was trouwens. Als je een beetje oplet vind je in elk stad of dorp wel wat gezondere opties voor een hapje te eten.

We hadden Vegas toch niet willen missen, maar een tweede bezoek zal niet snel gebeuren verwacht ik.

Op weg naar het volgende bucketlijst dingetje, Grand Canyon. Onderweg stopten we nog bij Hoover Dam, een betonnen boogdam in de Colorado rivier ter hoogte van de Black Canyon. Indrukwekkend om te zien.

Grand Canyon

De Grand Canyon is een zeer brede en diepe kloof en heeft een roodachtig stenen kleurenpallet, dat voor- en na zonsopkomst op z’n mooist is. Als je Grand canyon voor het eerst in je vizier krijgt, is het adembenemend. Meteen zijn deze beelden vastgelegd voor een blijvende herinnering.

In de winter naar de Grand canyon is ook erg mooi, er lag sneeuw en dat maakte het geheel een prachtig plaatje. Glad was het daardoor ook, erg gevaarlijk trouwens. Als je dichterbij liep was er geen gaas bevestigd bij de stalen buizen tot waar je mocht komen, zodat je kon uitglijden en de diepte in kon vallen. Verder was het fantastisch, de omgeving was omringd door dennenbos en soms waren we zelfs even alleen.

Bij ons verblijf waren er verschillende winkels, ook een General Store, een uitgebreide supermarkt met souveniers. Hier vond ik de meest bijzondere voedingsmiddelen die je niet meteen verwacht. Zo kocht ik een yoghurt op basis van hennepzaadjes en biologische groenten en fruit. Ook allerlei nieuwe smaken van de Cliffbar, een pumpkin pie bar die heerlijk was. Wat me op viel was dat de restaurantjes in Amerika erg snel zijn met serveren, soms heb je het voorgerechtje nog niet eens opgegeten en het hoodfgerecht staat al op tafel. Ook als je klaar bent met eten krijg je nog geen minuut later je rekening voor je neus.

De tijd was gekomen om weer verder te reizen. De routeplanner werd ingesteld richting Sedona, maar eerst maakten we een tussenstop in Flagstaff.

Flagstaff

Wat een leuk dorpje is dit zeg! We kwamen rond lunchtijd aan dus gingen we op zoek naar een goed restaurantje. Bij Firecreek zag ik erg leuke mensen een koffietje drinken en verderop lag WHyld Ass, een geheel veganistisch cafe. De menukaart is verrassend en zou hier elke dag- of week wel willen eten. Will bestelde the Power salad met extra jackfruit en ik the Power salad met extra avocado. Het drankje van de dag was een mix van groene thee, sinaasappel-ananassap en steranijs, heerlijk.

Het is niet zo ver meer naar Sedona. Ik vond het erg gezellig om onderweg te zijn, je zag veel en het is steeds een verrassing waar je uitkwam.

Sedona

Rond 16.00 checkten we in @the Junipine, waar we 2 nachtjes sliepen. Het resort had uitzicht over de bergen en er kabbelde een beekje langs ons stulpje. Dit was echt een rustgevende plek en Will was het helemaal met me eens. We hadden nog tijd over voordat het donker werd en reden naar het centrum van Sedona. In ons huisje hadden we een ruime keuken met alles erop en eraan, dus kokerellen was geen probleem. We vonden weer een Whole Foods Market in de buurt en kochten lekkere quinoaburgers, jackfruit, gepofte aardappels en een salade met bietjes en pompoen. Het toetje was een stuk pure chocolade met noten. Ik nam nog frambozen, blauwe bessen, amandelyoghurt en bananen mee voor het ontbijt de volgende ochtend en andere hebbedingetjes voor thuis.

Op het eind van een straatje in Sedona ligt Pink Java Cafe waar je goede kwaliteit koffie kan drinken onder het genot van een uitzicht over de Red Rock Canyon. Na de koffie zijn we daar heen gereden en hebben enkele uurtjes gewandeld.

Het einde van het avontuur in de USA komt in zicht. De laatste stad waar we ook op het vliegtuig stappen is Phoenix. We maakten een omweg naar Presscott, een westernstadje en bezoeken The Palace. Deze saloon staat bekend om hun beroemde bar waar Wyatt Earp destijds zijn drankjes nuttigde. Wij dronken daar heel braaf een kop thee tussen de stoere cowboys.

Het hotel in Phoenix was slechts voor een overnachting en het lag dichtbij het vliegveld. Omdat we eerst onze huurauto gingen inleveren en om 10.30 naar Minneapolis vlogen en vervolgens naar Amsterdam, was dit een praktische keuze. ’s Avonds aten we bij Burger King, het eerste fastfood (vegaburger met frietjes) van de hele reis in Amerika. We hadden erg veel trek en waren moe, het centrum lag 20 minuten verder, vandaar.

Januari, een prima maand om deze reis te maken. Het was laagseizoen en goed te merken, je had ruim tijd voor al het moois te absorberen en mee te nemen in je ‘levenstas’.

Ik vind Amerika te gek en hoop het land nog vaker te bezoeken. Mijn man en ik hebben een fantastische vakantie beleefd, herinneringen gemaakt, inzichten gekregen en er zijn puzzel stukjes gevallen. Dat kunnen we weer mooi gebruiken voor een volgend stukje ‘leven’. Thank you Amerika!